چیزی برای از دست دادن

من دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم

این را از تو شنیدم و هنوز چهره ات حین گفتن این جمله را از خاطر نبرده ام

مخاطبت که بود را نمیدانم و من سوم شخصی تماشاگر بودم

کسی که در حال عبور به تو مینگریست

و تویی که چشم در چشم با من ولی در حال صحبت با مخاطبی آن سوی خط گفتی من دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم

قصه از جایی شروع شد که لاغر تر بودی

ساده تر

وقتی صحبت میکردی به یک جا نگاه نمیکردی

حرکت اضافه و استرس زیادی داشتی

ولی کارت را به پایان میرساندی

شاد بودی این را چشمانت داد میزد

فکرت در زندگی بود

لحظه را میربودی

شوگر خواب

قبل خواب به چیزی فکر کنی میتونی تو رویات بیاریش.

اما اگه اون چیز برات اونقدری بزرگ و مهم باشه و بخوای بهش فکر کنی که تو خواب ببینیش که خوابت نمیبره.

من میخواستم تو را به رویایم دعوت کنم. اما فکر به تو خود رویا بود. کدام رویاست؟ من خوابم و رویای توست یا بیدارم و خوابم نمیبرد و تو رویایی؟

تو را میچشم. بویت را میچشم. نفس تو را تنفس میکنم. بازدمم در شیشه است تا بعد استفاده اش کنم. من کولی وار تو را مینگرم. سوزش چشمها از پلک نزدن تاوان ناچیزی است. مجال بدهی دستهایم را بریده و نمک آلود میکنم. کدام عشق زمینی ارزش این سطح از حقارت را دارد.